Het Anderlecht-publiek wacht nog stééds op een eerste thuisoverwinning dit seizoen – bij de zege op de openingsspeeldag tegen STVV waren ze niet aanwezig.

De eerste wedstrijd post-Riemer leverde een flauw gelijkspelletje op tegen Charleroi. Is er een wonderdokter in de zaal die deze uitdaging wil aangaan?

Wat zouden Mark van Bommel en andere kandidaat-trainers van dit Anderlecht vinden? Een enorme uitdaging is het. Om deze spelersgroep, tegen de achtergrond van een razend druk programma, naar een hoger niveau te tillen.

Het ontslag van Brian Riemer had duidelijk het lont uit het kruitvat gehaald in het Lotto Park. De grote boeman werd deze week de laan uit gestuurd en dus keerde de rust terug. David Hubert had de weinig benijdenswaardige taak om de kopjes in de paars-witte kleedkamer weer mentaal fris te krijgen. Mede daarom wellicht dat hij vooral voor ervaring koos in zijn eerste wedstrijd. Op de persconferentie vooraf had hij gezegd dat een goede organisatie de basis is om verder te bouwen. Leander Dendoncker werd aan Mats Rits gekoppeld op het middenveld, Yari Verschaeren week uit naar de rechterflank in de plaats van Amuzu. Théo Leoni en Thomas Foket verdwenen uit de ploeg.

Maar het was Charleroi dat de openingsfase claimde. De Carolo’s van Rik De Mil gingen vrank en vrij hun kans. Daan Heymans was meteen dichtbij zijn zevende treffer van het seizoen. De topschutter dook moederziel alleen op aan de tweede paal en er was een ultieme reflex van Coosemans nodig om de bezoekers van een voorsprong te houden. Charleroi combineerde – op een slechte grasmat – veel vlotter dan de thuisploeg. Snel, zuiver en in één tijd. Het kreeg daar van de thuisploeg ook alle tijd en ruimte toe.