Lossen, weer aansluiten, opnieuw lossen maar blijven knokken. Remco Evenepoel (25) speelde jojo in de twaalfde etappe van de Tour. “Ik moet nu rustig blijven, in de stand doe ik nog altijd mee voor het podium.”

Een bewogen dag voor Remco Evenepoel in de twaalfde rit. Al op de Col du Soulor, de eerste klim van eerste categorie in deze Tour, moest hij onder het gebeuk van Visma-Lease a Bike lossen. Evenepoel kreeg een minuut aangesmeerd, maar toonde karakter en peuzelde op eigen tempo renner na renner weer op. In de afdaling van de Col des Bordères (tweede categorie) sloot hij zelfs weer aan bij de elitegroep, met Pogacar en Vingegaard. Sterk.

Binnen de openingskilometer van Hautacam, een zware col van buiten categorie waarop ook de finish lag, moest Evenepoel onmiddellijk – en zoals te verwachten – weer passen.

Winnaar Tadej Pogacar en best-of-the-rest Jonas Vingegaard waren buiten schot. Maar op de meeste van zijn concurrenten voor de derde plek kon Evenepoel de schade beperken. Enkel Florian Lipowitz reed verder weg dan gewenst. De jonge Duitser pakte een dikke minuut terug op onze landgenoot. HIER ontdekt u wat dat betekent voor zijn plek in het algemene klassement.

“Ik had niet het beste gevoel en niet de beste benen vandaag”, analyseert Evenepoel. “Het was lastig, zelfs op de platte stroken. Ik had zware benen, het was lastig vanaf de eerste meters van de col. Ik moest in mijn eigen ritme blijven.”

“Een dikke merci aan Ilan Van Wilder en Max Schachmann (ploegmaats bij Soudal Quick-Step, red.) voor hun steun. Daarna ben ik blijven vechten en heb ik mijn ding gedaan. Het was zwaar, maar ik heb het maximum gegeven.”