Een schokgolf ging door de Tour, toen Tadej Pogacar in de afdaling tegen het asfalt ging. Een zware val op een paar kilometer van de finish, maar het groepje der favorieten wachtte de Sloveen op. Fair play.

Jonas Vingegaard, Tadej Pogacar, Remco Evenepoel. De drie tenoren daalden samen met de andere klassementsmannen naar beneden na de laatste beklimming. Vol risico, en daar liep het mis.

Tadej Pogacar reed tegen het achterwiel van Tobias Halland Johannessen aan, en kwam als enige van de favorieten ten val. Een schokgolf ging door de Tour.

“We kwamen naar beneden van de klim, en iedereen zat op zijn limiet”, vertelt de Sloveen. “Matteo (Jorgenson) en Jonas (Vingegaard) vielen aan, ook zij gingen er vol voor. Iedereen wou seconden pakken in deze finale, en dat zorgde voor aanvalsgolven. Helaas besliste één renner te volgen van links naar rechts over de baan. Hij zag me niet, denk ik. En hij sneed me de pas af.”

Pogacar kwam ook bijna stevig in botsing met het voetpad langs de kant van de weg, maar de schade valt uiteindelijk mee. “Ik ben alleen wat huid verloren”, aldus de Sloveen. “Ik had schrik, want ik ging met m’n hoofd op het voetpad af. maar gelukkig stopte ik net op tijd. Ik ben een beetje bont en blauw, maar heb al erger meegemaakt.”

Dé topfavoriet tegen de grond, hét signaal voor de andere Tour-kandidaten om te versnellen? Nee. Naar verluidt op aangeven van gele trui Ben Healy hielden zij de benen stil en wachtten ze Pogacar op. “Veel respect voor iedereen in die groep, bedankt voor de hulp. Ze konden toch wat tijd pakken, en dan had ik heel diep moeten gaan. (lacht) Ik ben hen dankbaar.”

Jonas Vingegaard uitleg waarom ze gewacht hebben. “Ik hoop dat Tadej oké is. Ik zat naast hem toen het gebeurde. Het is niet dat hij een bocht verkeerd inschatte of een stuurfout maakte. Gewoon een ongelukkige val. Dan is het normaal om te wachten.”

Morgen staat een zware etappe op de agenda, met de beklimming van de Hautacam. Een etappe met liefst 3.850 hoogtemeters. “Even afwachten hoe ik herstel”, blikt Pogacar vooruit. “Normaal gezien is de dag na een crash nooit de beste, maar goed. Ik ga m’n bestdoen, en dan zien we wel.”