Net als vorig jaar ging Anderlecht mee naar de meet, maar na de verloren bekerfinale tegen Club Brugge (2-1) bleef het opnieuw met lege handen achter. Zeven seizoenen moet paars-wit het nu al zonder prijs doen. Hoe verhouden de Brusselaars zich daarmee tegenover hun concurrenten in binnen- en buitenland?

Om maar te zeggen: de wereld zag er in 2017, toen Anderlecht met de titel en Supercup zijn laatste prijzen pakte, nog helemaal anders uit.

Na zijn nederlaag in de bekerfinale stevent de Belgische recordkampioen af op een zevende seizoen op rij zonder eremetaal. Een eeuwigheid voor een topclub.

De ploeg die de voorbije jaren het hardst profiteerde van de paars-witte droogte was Club Brugge, dat negen prijzen pakte. Ook ‘nieuwe’ topclubs als Antwerp (vier prijzen), Union (twee prijzen) en KRC Genk (drie prijzen) mochten sinds de laatste prijs voor Anderlecht al vieren. En ook Standard, AA Gent en zelfs KV Mechelen pakten de voorbije zeven jaar een beker.

Paars-wit moet nog minstens twaalf maanden wachten op een nieuwe kans.

Ter vergelijking: van de recordkampioenen in de tien grootste Europese competities moest er sinds de eeuwwisseling geen enkele langer wachten op een prijs dan Anderlecht.

Bayern München is het strafst van allemaal en moest het sinds 2000 nooit langer dan één seizoen zonder prijs doen. PSG, Real Madrid en Galatasaray? Maximaal twee seizoenen. Ajax en Benfica? Drie seizoenen.

Manchester United, Sparta Praag (vijf seizoenen) en Liverpool (zes seizoenen) kwamen nog enigszins in de buurt van Anderlecht. En Juventus moest het tussen 2004 en 2012 net als paars-wit zeven seizoenen zonder prijs op het hoogste niveau doen.

Wel met die kanttekening dat de Oude Dame in die periode door een omkoopschandaal werd teruggezet naar de tweede klasse én zijn titels van 2005 en 2006 moest afgeven.

Een collega opperde vanmorgen grappend om clubs na tien seizoenen zonder prijs ook een kampioenenster af te pakken.