Een geslaagde comeback. Wout van Aert deed in Loenhout in z’n eerste cross van de winter meteen volop mee voor de twee resterende podiumplaatsen. Daar greep hij evenwel naast na een val in de slotronde. “Een tweede of derde plaats zat erin, dus dat is wel jammer. Maar ik ben heel tevreden.”

“Het was even zwaar als altijd, maar wel geweldig”, blikte Wout van Aert terug op z’n eerste cross. “Het was niet het plan om meteen de kop te nemen, maar ik wilde uiteraard wel goed weg zijn. Ondanks dat het lang duurde voor ik in mijn pedaal geraakte kon ik toch in eerste positie het veld induiken. Dat was onverwacht. Dat dat voor veel kabaal zorgde? Dat voelde ik wel, ja.”

Zoals Van Aert vooraf al zag aankomen, zat een echt duel met Mathieu van der Poel er (nog) niet in in. “Ik voelde me goed in de eerste ronde, maar toen Mathieu versnelde was ik vooral technisch niet goed genoeg. Ik probeerde nog aan te sluiten, maar dat was te hoog gegrepen. Daarna had ik een goeie compagnon aan Thibau. We hebben goed samengewerkt en zijn zo nog bij Sweeck geraakt.”

En zo deed Van Aert in de slotronde nog volop mee voor plaatsen twee en drie. Tot een val roet in het eten gooide. “Thibau heeft zich geëxcuseerd, maar het lag helemaal niet aan hem. Ik geraakte aan de buitenkant van de bocht en kwam in aanraking met een toeschouwer die volledig op het parcours hing. Een tweede of derde plaats zat erin, dus dat is wel jammer.”

Desondanks oogde de balans van zijn entree uitermate positief. “Ik wist niet wat ik kon verwachten en had ook niet verwacht dat ik al zo zou meedoen. Dat is mooi meegenomen. Ik ben content.”