Een mijlpaal is gerond. Remco Evenepoel (24) reed op het WK in Zürich de vijftigste individuele tijdrit in zijn nog jonge wielercarrière. De stats zijn ronduit duizelingwekkend. Nú al maken ze hem tot de beste chronospecialist van zijn generatie.

Alles begon, zeven jaar geleden, met het Vlaams-Brabants kampioenschap tijdrijden voor junioren in Kortenaken. Vier dagen eerder had hij zijn allereerste gewone wegkoers ooit gereden in Zoutleeuw. Evenepoel klokte in dat PK af als tiende, op 0.43 van Arne Marit (anno 2024 prof bij Intermarché-Wanty) die het nipt haalde vóór Stan Van Tricht (nu Alpecin-Deceuninck). Op een gewone (niet tijdrit-) fiets nog. Met nul komma nul ervaring of specifieke voorbereiding en geen greintje wetenschappelijke begeleiding. Maar wel met de doorgedreven wil om zo hard mogelijk te fietsen. Een eigenschap die hij nooit meer zou kwijtspelen.

En die zou leiden tot een indrukwekkende reeks topresultaten. Drie maanden later al kaapte hij in de Baskische rittenkoers Bizkaiko Itzulia zijn eerste podium weg (derde). Op 1 mei 2018 pakte hij op het BK in Vresse-sur-Semois zijn eerste zege. Evenepoel groeide in ‘no time’ uit tot een absolute specialist, die zowel bij de junioren als bij de elite alle mogelijke kampioenschapstitels (BK, EK, WK, Olympische Spelen) veroverde in de discipline. In Zürich rondde hij een historische mijlpaal. Het WK werd de vijftigste individuele chronorace uit zijn carrière. Daarvan won hij er – hou u vast – liefst 22. In percentage uitgedrukt: 44%. Bijna één keer op de twee dus was Evenepoel in een tijdrit goed voor de zege. En, cijfermatig hierop verder bouwend: vier keer op vijf (80%) goed voor het podium en in 88% van de gevallen voor de top vijf. Slechts drie keer finishte hij in al die jaren buiten de top tien: in de proloog én de tijdrit van de Ronde van Romandië 2019 en in de tijdrit van de Renewi Tour 2021 (ziek). Ronduit in-druk-wek-kend.