Met ogenschijnlijk gemak en een reuzenvoorsprong heeft Tadej Pogacar (25) de Giro afgesloten. In zijn koffer steken een roze trui, zes ritzeges en een paar moderne records. De Sloveen lonkt nu al naar de Tour: “Ik kan met veel vertrouwen en gerust gemoed beginnen aan mijn volgende doelen.”

Pogacar, Pogastar, Pogatsar. De woordspeling van organisator RCS zegt het: Pogacar is de ster en de tsaar van de Giro. Zaterdag zette hij de kroon op het werk in de rit met de dubbele passage over de lange en steile Monte Grappa (18,1 km aan 8,1%). Opnieuw had niemand een antwoord op zijn demarrage bergop. Het ging zo makkelijk dat Pogacar onderweg tijd had om een drinkbus uit te delen aan een jonge fan en te dollen met de tv-camera. “Dit is de beste Pogacar ooit”, zei Mauro Gianetti, CEO van UAE dit weekend bij Sportwereld.

De dominantie waarmee de Sloveen deze Ronde van Italië won, is in geen eeuwigheid gezien. Niet letterlijk, maar toch al vele tientallen jaren. Pogacar won deze Giro met ogenschijnlijk gemak en de cijfers bevestigen die indruk. De roze trui tikt af met 9 minuten en 56 seconden voorsprong op Daniel Martinez. We moeten terug naar 1984 en Laurent Fignon in de Tour voor een nog groter verschil tussen nummer één en twee in een grote ronde. Bernard Hinault eindigde toen op 10 minuten en 32 seconden als tweede. Gianetti over Pogacar: “Zijn prestaties en cijfers zijn nog verbeterd ten opzichte van vorig jaar.” En dat gaat niet alleen over deze Giro, maar ook over wat de ploeg ziet op training en in andere wedstrijden.

Er is nog een statistiek om zijn geweldige niveau te illustreren: Pogacar won zes ritten in Italië. Sprinters lukt zoiets ook wel eens, maar voor een klassementsrenner was het dertig jaar geleden. Toen werd Tony Rominger eindwinnaar van de Vuelta 1994 met zes etappezeges. Lance Armstrong won in 2004 zes ritten en het eindklassement in de Tour, maar die zijn uit de geschiendenisboeken geschrapt na zijn dopingbekentenissen.