De eerste afspraak tussen de favorieten voor de eindzege in de Ronde van Zwitserland is gewonnen door Mattias Skjelmose Jensen.

De Deen sprong op de slotklim samen met Felix Gall mee met Remco Evenepoel om de wereldkampioen daarna achter te laten en het af te maken in een sprint met twee. Skjelmose wordt de nieuwe leider in het klassement, Evenepoel eindigde als vierde op 19 seconden en wordt tweede in de tussenstand.

Geen koninginnenrit, maar wel eentje die duidelijk moest maken wie ambities voor het klassement mocht koesteren. In de derde rit van de Ronde van Zwitserland zou blijken hoe ver de vorm van wereldkampioen Remco Evenepoel nu écht reikt na zijn coronabesmetting vorige maand in de Giro.

IJkpunt was de bijna elf kilometer lange slotklim naar Villars-sur-Ollon aan gemiddeld 7,8 procent – een inspanning van 20 à 25 minuten. Naast Evenepoel stonden Skjelmose, Higuita, Ayuso, Kelderman, Powless, Bardet, Bilbao en ook Uijtdebroeks op de favorietenlijstjes. Ook de regen was op de afspraak.

Nochtans was het peloton met de zon op kop gestart. Vier renners maakten onderweg het mooie weer. Toen de neerslag zich doorzette, deemsterden ook zij weg. Sterk kopwerk van Soudal Quick-Step in functie van Evenepoel zorgde ervoor dat alle groten samen aan de voet van de slotklim konden opdraaien.

Daarbij ook Wout van Aert. Hij strekte even de benen om de laatste tussensprint te pakken, daarna was het weer aan de mannen van Evenepoel. Cattaneo en Knox dunden de gelederen uit. Naast Higuita, Lutsenko en nog een pak anderen moest ook leider Küng halverwege overboord.

Toen Knox zich aan de kant zette, vroeg Evenepoel de rest ten dans. Skjelmose en Gall sloegen de uitnodiging niet af. Uijtdebroeks leidde de achtervolging samen met Ayuso. De verschillen bleven al bij al klein, Evenepoel danste vooral alleen. Gall en Skjelmose bleven in het wiel.