De wereldkampioen moest zich nog reppen – of in dit geval: remmen – om zichzelf van de roze trui te verlossen – 0.28, scheelde het uiteindelijk. ‘Fifty fifty’ had hij die kans bij de start in Venosa nog ingeschat. “Deze rit was er voor geknipt. Dus wisten we ook dat er volop zou gestreden worden om in die beslissende vlucht te geraken.” De sterkste motoren voorin, Leknessund en Paret-Peintre, zorgden voor het welslagen van Evenepoels missie.

Voila, hij is ze kwijt. Heel even bekijkt Remco Evenepoel (23) het leven in de Giro niet meer door een roze (koers)bril. En tooit hij zich opnieuw met regenboogkleuren. Op dag vier primeerde vooral zijn gevoel. En dat was meer dan geruststellend. “Het tempo van de Ineos-trein in volle finale? Geen last mee gehad.”

Geen stress aan zijn lijf. Remco Evenepoel voelde zich op dag vier van de Giro als een euh… wolf in de Apennijnen: oppermachtig en vrij. Strategisch klaarkijkend, tactisch schrander. Dollend met generatiegenoot en ploegmaat-met-de-ideale-maten Ilan Van Wilder, die de truuk met het ei van Simone Velasco leek te kopiëren maar van zijn kopman prompt een hengst voor zijn hersens kreeg. Blij dat na tachtig kilometer artillerie in het peloton eindelijk de verhoopte vlucht met zeven vertrok. Probleemloos controlerend op de slotklim naar Lago Laceno, eerst nog met Cattaneo, Hirt en Vervaeke voor zich uit, in de laatste kilometers opvallend geïsoleerd.

Dat bleek, toen de beschikbare pionnen in de laatste tien kilometer één voor één wegvielen. Eerst Cattaneo, dan Hirt, Vervaeke ook na een ultieme kopbeurt. Evenepoel bleef eenzaam in de frontlijn. En zag plots een Ineos-trein onder leiding van ‘buddy’ Laurens De Plus voor zich uitrijden, met liefst vijf wagons. “Ik dacht dat er eentje zou aanvallen. Geoghegan Hart of zo, om wat tijd terug te pakken. Maar… er gebeurde niets. Ik denk dat ze zelf gewoon wilden controleren om mogelijke demarrages in de kiem te smoren.” Evenepoel werd geen seconde verontrust, peddelde comfortabel mee in het spoor. “Hun tempo voelde helemaal niet lastig aan.”