4.Cavagna; 8. Bagioli. En de ploeg die zijn stempel drukte op de Brabantse Pijl. Ondertussen worden de vraagtekens rond ‘zorgenkind’ Julian Alaphilippe wel groter. Haalt hij de Waalse Pijl en LBL wel? “Op dit moment kan hij nog niet deftig trainen.”

Zestig kilometer van het einde in de Brabantse Pijl: Rémi Cavagna gooit een bom. ‘Het natte weer kan de ‘TGV van Clermont-Ferrand’ niet verhinderen om te doen wat hij het beste kan’. Eén voor één rolt de Fransman de vroege vluchters op. Maar vanuit de uitdunnende groep achter hem komt er een tegenoffensief op gang. “Toen Healy met zijn groepje de kloof dichtte, zag je al dat hij één van de sterksten was”, aldus ploegleider Tom Steels. Om van Dorian Godon nog maar te zwijgen. In de slotronde vinden de drie elkaar. Maar op de laatste Hertstraat… schiet Cavagna eraf. Weg kans op die eerste klassieke triomf.

“Een puur technische kwestie”, noemde Steels het. “Toen die mannen het gootje opzochten, wisten we dat het moeilijk zou worden voor Rémi.” Huh? “Ja, ligt daar een hellende strook kasseien zonder dat pad ernaast, is hij altijd mee. En krijgen we een andere koers. Een andere finale. Hij probeerde er nog wel de kop te pakken. Maar eens op de stenen, was het voorbij.” Wat voor Cavagna pleitte: de man blééf doorbijten. Dat hij uiteindelijk nog van het podium werd gehouden door Benoit Cosnefroy, had een reden. Steels: “Op het einde zat hij met een leegloper. Die kostte hem de derde plaats.”

Vierde is mooi, maar wéér niet gewonnen. Toch hield Steels aan de Flanders Classics-afsluiter van het voorjaar een positief gevoel over. “Dit kun je bezwaarlijk ‘tegenvallend’ noemen, hé. We zaten vol mee in de race. Rémi bracht de beslissende vlucht zelf op gang en bij de tweede forcing was hij opnieuw mee. In de spurt voor de ereplaatsen deed Bagioli nog wat hij kon. Ik kan de jongens dus weinig verwijten. Ze reden een prima wedstrijd. Niet vergeten ook dat hier naast Julian ook Schmid (elfde in de Ronde van Baskenland, red.) moesten missen.”