Geen vijfde Belgische medaille op het WK wielrennen in Wollongong. De Belgische beloften reden met een sterke Alec Segaert op kop een goeie wegrit, maar schoten finaal tekort.

Yevgeniy Fedorov (prof bij Astana) werd wereldkampioen voor Mathias Vacek. Wereldkampioen tijdrijden Soren Waerenskjold werd derde. Jenno Berckmoes was eerste Belg op een tiende plaats, eerder deze ochtend pakte Vlad Van Mechelen wel eremetaal bij de junioren.

Het zag er op een bepaald moment héél glansrijk uit voor de Belgische beloften in Australië. Vroeg in de koers was Fabio Van den Bossche slim meegeschoven met een ontsnapping. Hij zette de andere landen op die manier aan het werk en zijn eigen ploeggenoten in een zetel. Van den Bossche en co werden pas op twee ronden van het eind ingerekend.

Het was de poort tot de finale. In een peloton waar nog een man of 20 overschoot, waren de Belgien met Van den Bossche, Van Eetvelt, Berckmoes en Segaert sterk vertegenwoordigd. Ons land nam met Segaert ook initiatief, de bronzen medaille in het tijdrijden – nog altijd eerstejaars – sloop op kousenvoeten weg. Vacek en Fedorov gingen mee.

Met z’n drieën gingen ze op en over Le Berre – de laatst overgebleven vluchter. In de slotronde had Segaert een medaille binnen handbereik, maar op de Mount Pleasant kraakte hij onder het beukwerk van Fedorov. De Kazak had de Vuelta én de tijdrit bij de profs in de benen en woekerde met zijn krachten. Vacek kon ternauwernood mee, Segaert moest eraf.

In de slotkilometers bleken Fedorov en Vacek simpelweg de beteren te zijn. Segaert deed nog een beurt in dienst van Berckmoes en Van Eetvelt in het peloton, maar ze tot helemaal vooraan brengen zat er niet meer in. In een sprintje die er nooit een was, bleek Fedorov met voorsprong de betere van Vacek. Het peloton volgde op een handvol seconden. Soren Waerenskjold werd derde.