Club Brugge en zaterdagavondmatchen tegen weinig aantrekkelijke tegenstanders: het zal nooit wat worden. Maar kijk, Raphael Onyedika is terug. Een welgetimede rentree, waar gans blauw-zwart blij om is.

De mensen gingen spontaan op de banken staan. Raphael Onyedika die in minuut 63 zijn wederoptreden vierde. Het vaste driemansmiddenveld in ere hersteld na zes wedstrijden waarin Club Brugge nooit zijn draai had gevonden.

Blauw-zwart won zaterdag voor de vijfde keer op rij met het kleinste verschil. Niet de overmacht waarmee Club Brugge gewoonlijk tegenstanders opzijzet. Zelfs tegen de rode lantaarn kwam het in de blessuretijd, ondanks een vroege dubbele voorsprong, nog in de problemen. Mocht die kopbal van Berte in minuut 95 nog achter Jackers in doel zijn gevallen.

Sinds het uitvallen van Onyedika draaiden ook twee Champions League-wedstrijden uit op een desillusie. Die in Atalanta bracht de hele campagne meteen in het gedrang. Die in München wou iedereen zo snel mogelijk vergeten. Onyedika werd duidelijk gemist.

“Je ziet dat hij meteen een bepaalde rust, structuur en stabiliteit brengt”, zag Nicky Hayen. “Hij had wat moeite om in het ritme te komen, gaf wat domme ballen weg, maar zorgt van nature voor de balans.”

Die balans was de laatste weken zoek. Herinner u de matchen met Sandra en Audoor, al deed die laatste het op Antwerp beter. Zaterdag probeerde Hayen het opnieuw met Vermant als derde middenvelder. Maar ook dat bleek in oktober niet de succesformule.

“Anderen moeten meer nadenken”, voegde Hayen eraan toe. “Rapha heeft dat van nature. Hij is al zo vaak een meerwaarde voor de ploeg gebleken”.

Onyedika revalideerde volgens schema – eind september werd hem een afwezigheid van zes weken voorspeld: “Ik hoopte eigenlijk tegen Bayern München al terug te zijn, maar oké”, grijnsde de middenvelder. “FC Barcelona: dat is een club waar je als kind van droomt.”