Wéér slaagde Mathieu van der Poel (30) erin om Tadej Pogacar (26) aan banden te leggen. Maar meer dan balen om de gemiste ritzege verheugde de wereldkampioen zich in Boulogne in een belangrijke vaststelling. Waar… wij er nog één bovenop doen.
Tadej Pogacar tot drie keer toe in één seizoen verslaan in een rechtstreeks duel. En dat als enige renner in het peloton. Faut le faire. Na het verloren sprintje op de Via Roma in Milaan-Sanremo en de iets te breed genomen bocht in de Hel van Pariijs-Roubaix was er nu de nederlaag, mano a mano op de Boulevard Auguste Mariette in Boulogne, aan het einde van de tweede Tourrit.
Die, volgens ‘Pogi’, “really amazing” verliep. “Regen, stress, hectiek, gevaar. En op het einde dan die korte klimmetjes, die er een echte klassieker van maakten. Ik voelde me echt goed in de finale. Uiteraard had ik de etappe graag gewonnen, maar in de laatste 200 meter verknoeide ik het zelf. Ik werd een beetje bang in Mathieu’s wiel en wachtte te lang. (lacht) Maar hij is ook gewoon te snel voor me.”
Treuren om de gemiste winstkans zal Pogacar allerminst. Eerder trok hij zich op aan iets wat hij tijdens het openingsweekend tot zijn grote voldoening had vastgesteld. “Mijn ploeg is in orde. We reden met z’n allen sterk, werkten goed samen, maakten veel plezier. Dát neem ik mee.” Met als exponent: de kopman zelf. Want o wat klom die in glooiend Pas-de-Calais weer opvallend vlotjes, zeg. Werkelijk élke tempoprik werd spelenderwijs beantwoord. “Ik denk dat het inderdaad een goeie dag was, ja.”
Aan zijn doortochten in tweede positie (in het zog van UAR-ploegmaat Tim Wellens) op de Côte du Haut Pichot en op kop op de Côte de Saint-Étienne-au-Mont hield Pogacar drie puntjes over. Voldoende om over Benjamin Thomas zowaar al naar de leiding te jumpen in het bergklassement en de rodebolletjestrui te veroveren.
“Ik hou wel van dat polka dot shirt, won het al twee keer in mijn carrière”, klonk het. “Maar omdat ik telkens een andere trui moest aantrekken (meestal de gele, red.) droeg ik het tot dusver nog maar één dag. Maandag wordt dus de tweede dag ooit. Daar kijk ik wel naar uit, het bezorgt me een speciaal gevoel.”