Jasper Philipsen heeft z’n derde ritzege in deze Tour geboekt. Onze landgenoot van Alpecin-Deceuninck was in Nîmes de snelste in een massasprint. Philipsen deed bovendien een gouden zaak in de strijd om groen, want leider Biniam Girmay kon niet meesprinten door een val in de laatste twee kilometer.

Beginnen doen we het verhaal van de etappe met een dankwoordje aan Thomas Gachignard. ‘Thomas wie?’, horen we u denken. Wel, de Fransman van TotalEnergies was de eerste en énige echte aanvaller van de dag in een voor het overige gebeurtenisloze etappe. Strikt genomen was Stefan Küng de eerste, maar de Zwitser reed gewoon weg uit het peloton… om te plassen.

Gachignard profiteerde van een dood moment na de tussensprint om weg te glippen. Tot dat moment gebeurde er werkelijk niets in het peloton. Silvan Dillier controleerde in dienst van Jasper Philipsen, de grote namen hielden zich schuil in de buik van het peloton. Ondanks dat de wind hier en daar wel gunstig stond voor eventuele waaiers. De vliegmeetings van de voorbije dagen zullen dan toch een tol geëist hebben.

Alleen is natuurlijk maar alleen. En dus was Gachignard logischerwijs niet opgewassen tegen het peloton, waar ook de ploeg van Dylan Groenewegen z’n verantwoordelijkheid nam. Op 25 kilometer van het einde zat het avontuur van Gachignard erop, maar hij werd wel beloond voor z’n aanvalslust met de prijs van de strijdlust.

Daarna kon de focus naar waar we eigenlijk de hele etappe op wachtten: de massasprint. De aanloop leek vlekkeloos te verlopen, tot groene trui Biniam Girmay binnen de laatste twee kilometer ten val kwam. En zo was er plots een gouden zaak te doen voor Philipsen in Nîmes.