“We moeten mentaal zien om te gaan met de klap die we vrijdag kregen.” Noa Lang aan de vooravond van de terugwedstrijd in Benfica. “De achtste finale? In de toekomst kan ik verder geraken, hoor.”

“The players gonna play (play, play, play, play)

And the haters gonna hate (hate, hate, hate, hate)”

Noa Lang is een voetballer die polariseert. Altijd geweest, zal altijd zo blijven. Je bent voor of je bent tegen – de gulden middenweg bestaat niet. Het gebeurt zelden dat de Nederlander voor een wedstrijd naar de media komt. In Lissabon kwam hij wél. Omdat Lang net zozeer een voetballer is die zijn verantwoordelijkheid durft te nemen.

Hij zat er ontspannen bij op de persconferentie. Dribbelde door alle vragen zoals hij dat ook doet op het veld. Met af en toe een kwinkslag en soms een rake knal.

Journalist A: “Hoe verklaar je dat de ploeg het zo moeilijk heeft? In de poulefase van de Champions League deden jullie het fantastisch…”

Lang: (onderbreekt) “Ik deed toen niet mee, hé. Misschien liep het daarom zo goed.”

Journalist A: “Maar waarom loop het minder, denk je?”

Lang: “Weet je wat het is in voetbal? Het is lastig om je vertrouwen op het hoogste punt te krijgen. En als je er dan bent, gaat het net zo makkelijk weer weg. Ik denk dat we tegen AA Gent een goede wedstrijd speelden. Daarop konden we voortborduren. Vrijdag kregen we dan weer een klap. Daar moeten we mentaal mee zien om te gaan. (kijkt voor zich uit) Het wordt een mooie uitdaging om te laten zien dat we uit die nederlaag tegen Oostende geleerd hebben. Nu ja, geen woorden, maar daden.”